دانلود زیرنویس فیلم Leonora addio 2022 پائولو تاویانی در اولین فیلم خود پس از از دست دادن برادر فقید و همکار مادام العمرش، روایتی تلخ از خاکستر نمایشنامه نویس بزرگ لوئیجی پیراندلو را ارائه می دهد که در سیسیل پس از جنگ آرام گرفته است.

برای دانلود زیرنویس اینجا کلیک کنید

زیرنویس فیلم Leonora addio 2022 سینما، ادبیات و تاریخ بارها در فیلم‌های برادران تاویانی در هم تنیده شده‌اند، زیرا آنها بار دیگر در لئونورا آدیو، اولین اثر انفرادی پائولو تاویانی پس از مرگ همکار همیشگی‌اش در سال ۲۰۱۸ هستند. تقدیم ساده تیتراژ آغازین، «به برادرم، ویتوریو»، با عشق در سراسر اکشن در این وقایع متناوب موقر و بازیگوش از سفر پرپیچ و خم از رم به سیسیل از خاکستر لوئیجی پیراندلو، ده سال پس از مرگ نویسنده مشهور طنین انداز است. در سال ۱۹۳۶

تاویانی مناسب برای فیلمی درباره استاد فرا تئاتری نمایش در نمایشنامه، داستان اصلی را به صورت مجموعه‌ای از داستان‌هایی می‌سازد که غالباً با سبک پیراندلو برخورد می‌کنند – از رئالیسم تند تا پرسش‌های آزاردهنده درباره حقیقت روایت عینی، اغلب. معاشقه با غیرواقعی و پوچ گرایی. هنگامی که این طرح – و خاکستر – یک ساعت بعد از زمان پخش متوقف می شود، تاویانی سپس نیم ساعت آخر را به دراماتیزه کردن آخرین داستان کوتاه پیراندلو، میخ، اختصاص می دهد و دوباره به برادر کارگردان در نمونه تلخ و شیرین آن تعظیم می کند. هنر ماندگار

برای دوستداران عصر طلایی سینمای ایتالیا، یکی از جذاب ترین لذت های لئونورا آدیو، ترکیب هوشمندانه آن از کلیپ هایی از روسلینی، آنتونیونی، لاتتوادا و دیگران برای تداعی کننده سال های جنگ جهانی دوم است که به وضوح در کلاسیک های نئورئالیسم به یادگار مانده است. فیلم سال ۱۹۸۴ خود تاویانی ها، آشوب، اقتباس شده از پنج داستان کوتاه پیراندلو، نیز نمونه برداری شده است. فیلم‌های خبری قدیمی نیز نقش بزرگی در تفریحات دوره بازی می‌کنند و با فیلمی از پیراندلو در حال دریافت جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۳۴ آغاز می‌شوند.

نویسنده در صداپیشگی می گوید: «هیچ وقت اینقدر احساس تنهایی و غمگینی نکرده بودم. “شیرینی شکوه نمی تواند تلخی گرانی آن را جبران کند.” به نظر می رسد آن نقل قول بازتابی غم انگیز در مورد مرگ و فداکاری های هنر را به تصویر می کشد، اما جرقه های روشنایی، بی احترامی، تراژیک کمدی و حتی شادی به طور مداوم مطالب را می تاباند.

تاویانی و طراح تولید Emita Frigato از نمایشنامه نویس تأثیرگذار در برخی از صحنه های موسیقی بسیار تئاتری، به ویژه اتاق خواب پیراندلو در حال مرگ با چشم انداز سورئال خود الهام می گیرند. نمایشنامه نویس از خود متعجب می شود که چگونه ممکن است زندگی او از قبل به پایان برسد، سپس سه فرزندش را تماشا می کند که وارد اتاق می شوند، ابتدا در سنین بسیار پایین، سپس با محو شدن ملایم به بزرگسالان تبدیل می شوند و در نهایت به تختخواب می رسند. وقتی از نزدیک می‌شوند موها و پیر می‌شوند.

زیرنویس Leonora addio 2022 در حالی که مقامات دولت فاشیست موسولینی برای مراسم تشییع جنازه دولتی برنامه ریزی می کنند، عناوین صفحه اول مرگ پیراندلو بازتولید می شود. اما این با خواست صریح نویسنده برای نداشتن خدمات عمومی مطابقت ندارد. (کوره کوره کوره مرده سوز تنها استفاده از رنگ در ساعت اول سیاه و سفید است). ” در عوض، آن‌ها در دهه پرتلاطم جنگ جهانی دوم در کولومباریوم رم می‌نشینند تا زمانی که یک مقام از آگریجنتو (فابریزیو فراکان) برای بازیابی آنها فرستاده شود.

عضو شورا اعتقاد ساده لوحانه خود را ابراز می کند که نیروهای فرماندهی آمریکایی وظیفه انتقال خاکستر پیراندلو را با عزت و وقار انجام خواهند داد زیرا “آنها موفقیت را تحسین می کنند و به آنها احترام می گذارند.” اما این تصور به طرز جالبی توسط سربازی که با یک جیپ با سرعت در حال حمل خاکستر به فرودگاهی است که در آن پرواز ویژه به سیسیل سازماندهی شده است، رد می شود. به طور غیرمنتظره، مسافران دیگری سوار هواپیما می شوند و زمانی که متوجه می شوند با یک مرد مرده سفر می کنند، خرافات آنها را وادار می کند که از هواپیما پیاده شوند. حتی خلبان آمریکایی نیز حساس است.

بنابراین بقایای نمایشنامه‌نویس با قطار سفر می‌کند و همسفرانش پرتره‌ای زنده از زندگی ایتالیایی پس از جنگ جهانی دوم ارائه می‌کنند. زوج های جوان با همراهی یک پیانیست می رقصند. یک جوان تنها ماجراهای دزدان دریایی Il Corsaro Nero را می بلعد. مردی عروس آلمانی را که در زمان اسیر جنگی ملاقات کرده بود، به خانه جزیره‌اش سالینا می‌برد. و گروهی از کارت بازان بی گناه جعبه حاوی خاکستر را به عنوان میز برای چند دور Dead Man’s Hand فرمان می دهند و باعث وحشت مقامات آگریجنتو می شود.

هنگامی که محموله در نهایت به سیسیل می رسد، در حالی که اسقف (کلودیو بیگاگلی) از برکت دادن بقایای سوزانده شده در کوزه یونانی خودداری می کند، موانع ادامه می یابد. یکی از روحانیون همکار راه حلی برای قرار دادن کوزه در یک تابوت مسیحی ارائه می کند. اما یک اپیدمی اخیر آنفولانزا باعث شده که تابوت‌ها کم باشد، بنابراین فقط تابوت یک کودک را می‌توان پیدا کرد، که باعث سردرگمی در طول رژه تشریفاتی در خیابان‌های آگریجنتو شد.

با توجه به عدم اضطرار مجسمه ساز در مورد حکاکی مکانی مناسب در سنگی ناهموار، طبق دستور پیراندلو، ۱۵ سال پس از مرگ نویسنده نگذشته است که او سرانجام به خاک سپرده شد. همه اینها توسط تاویانی با ذوقی خاص و مقداری طنز زیرکانه به تصویر کشیده شده است و با پراکنده شدن بقایای باقی مانده در دریا از B&W به رنگ تغییر می کند.

برخی از مخاطبان بدون شک آرزوی ارتباط روان‌تری با The Nail دارند، اما این رمان که اندکی قبل از مرگ پیراندلو نوشته شده است، همچنان به مضامینی ادامه می‌دهد که در روایت اصلی درباره یافتن آرامش برای متوفی به آن پرداخته شده است. این فیلم که از صحنه اصلی هارلم به بروکلین منتقل شده است، مربوط به یک بچه مهاجر (متئو پیتیروتی) است که به طرز وحشتناکی از مادر سیسیلی خود جدا شده تا پدرش را به آمریکا همراهی کند. سال‌ها بعد، در حالی که دو دختر مانند حیوانات وحشی دعوا می‌کنند، میخی را برمی‌دارد که از گاری عبوری افتاده و از آن به عنوان یک سلاح قتل بر روی یکی از آنها استفاده می‌کند و هیچ توضیحی برای اقدامات خود ارائه نمی‌دهد. اما او قول می‌دهد که هر سال پس از خروج از زندان، از محل دفن او بازدید کند، قولی که در تصاویر دلخراش حفظ شده است.

تاویانی ها داستان خاکستر را به عنوان نسخه خودشان از یک رمان پیراندلو در زمان آشوب تصور کردند، اما این پروژه به دلیل مشکلات مالی متوقف شد. این کتاب که دهه‌ها بعد دوباره زنده شد، راهی لطیف برای پائولو بود تا با برادرش خداحافظی کند و در عین حال به یکی از قهرمانان ادبی بزرگشان که آثارش را در سال ۱۹۹۸ تو ریدی (تو می‌خندی) اقتباس کردند، نیز درود فرستاد. عنوان فیلم جدید، لئونورا آدیو، برگرفته از داستان نامرتبط پیراندلو است که بخشی از فیلمنامه اصلی بود. تاویانی آن بخش را قطع کرد اما عنوان را حفظ کرد.

ویراستار رابرت پرپینیانو کار صیقلی را انجام می دهد و مطالب بایگانی گسترده را هم در کادر اصلی و هم در کد توسعه یافته قرار می دهد، در حالی که DPs Paola Carnera و Simone Zampagni به طرز ماهرانه ای فیلم های جدید و موجود را ادغام می کنند. موسیقی زهی ظریف نیکولا پیوانی با المان‌های کرال، ته مایه‌های غم‌انگیزی ایجاد می‌کند. فیلم کنجکاوی عجیب و فریبنده ای است که هنرمندی را نشان می دهد که دهه هفتم کار خود را با اندوه و دلتنگی و همچنین با روحیه ای مقاوم به پایان می رساند.